Noodplanning en crisis

Noodplanning in het onderwijs

Noodplanning verwijst naar het opstellen van praktische procedures en maatregelen om direct te kunnen reageren op acute noodsituaties. Denk aan brand, medische noodgevallen, gaslekken of andere plotselinge gevaren.

Kenmerken:

• Gericht op direct handelen bij acute situaties.

• Bevat duidelijke instructies zoals ontruimingsplannen, verzamelpunten, interne en externe communicatie.

• Betrekt personeel, BHV’ers (bedrijfshulpverleners) en eventueel externe hulpdiensten.

• Wordt regelmatig geoefend via bijvoorbeeld brandoefeningen of ontruimingsoefeningen.

Voorbeeld: Een basisschool heeft een ontruimingsplan dat beschrijft hoe leerkrachten en leerlingen het gebouw snel en veilig verlaten bij brand.

Crisisplanning in het onderwijs

Crisisplanning gaat breder en dieper dan noodplanning. Het richt zich op het voorbereiden op, beheersen van en herstellen na zwaardere of langdurige crises die het functioneren van de school ernstig kunnen verstoren.

Kenmerken:

• Omvat strategisch beleid en scenario’s voor grotere of langdurige incidenten.

• Richt zich op zowel acute als langdurige gevolgen van bijvoorbeeld geweldsincidenten, suïcide, cyberaanvallen, pandemieën, of maatschappelijke onrust.

• Bevat rollen en verantwoordelijkheden binnen een crisisteam.

• Integreert communicatie met ouders, media, gemeente en andere stakeholders.

• Nadruk op nazorg en evaluatie.

Voorbeeld: Een middelbare school ontwikkelt een crisisplan voor hoe te handelen bij een schietincident, inclusief communicatie met ouders en opvang van leerlingen na afloop.